We gaan nog even terug naar Spanje waar we in februari een fototrip fototrip naar Andalusië maakten. In dit bericht komt de woestijn van Hoya de Guadix aan de orde.
On-Europese landschappen in de Hoya de Guadix
De Spaanse regio Andalusië is uitermate droog. Zo droog zelfs dat er een aantal woestijnen liggen. De landschappen zijn on-Europees en doen eerder denken aan de landschappen die je vindt in het Zuidwesten van de Verenigde Staten. Ik was hier nooit eerder geweest maar enig zoekwerk op internet gaf me een goed idee van de fotografische mogelijkheden: voornamelijk woestijn landschappen aangevuld met interessante historische zaken zoals de Dolmen bij Gorafe en omgeving. We bleven 5 dagen in dit gebied; twee dagen in Freile bij het Negratin stuwmeer en 3 dagen in Gorafe, waar we overnachtten in één van de grotwoningen waar Andalusië ook beroemd om is.
Fotograferen rond zonsopkomst en zonsondergang
In de woestijn hadden we vijf dagen stralend weer en dat beperkte de fotografische mogelijkheden wel enigszins. Overdag is het licht met zulk stralend weer zelfs in de winter veel te hard om goede landschapsfoto’s te maken. Uitsluitend fotograferen dus rond zonsopkomst en zonsondergang. Tussen pakweg 9 uur ’s ochtends en 4 uur ’s middags moesten we ons dus richten op andere zaken. Maar niet getreurd. Zonnig weer weer met overdag milde temperaturen is toch ook wel heel plezierig als je veel buiten bent. ’s Nachts daalde de temperatuur onverwacht sterk. Iedere nacht vroor het. Autoruiten krabben dus en voor zonsopkomst was het behoorlijk blauwbekken tijdens het fotograferen.
Graven uit de steentijd in Gorafe
Gorafe is een klein plaatsje met zo’n 500 inwoners. Het ligt diep verscholen in een dal dat de rivier Gor heeft uitgeslepen in het desolate landschap. Meer dan 5000 jaar geleden woonden hier al mensen in primitieve nederzettingen. Het gebied rond Gorafe en het nabijgelegen Alicun is dan ook een archeologische ‘hotspot’ bekend om z’n Dolmen, graven uit de steentijd. Ze zijn wel wat vergelijkbaar met onze Hunnebedden in Drente. Er zijn er meer dan 200 gevonden. Veel van die Dolmen zijn weinig meer dan een gat in de grond met wat grote stenen, maar er zijn ook een aantal goed bewaarde exemplaren die een bezoek zeker waard zijn. Verder is er in Gorafe een groot museum geheel gewijd aan de archeologie in het gebied rond Gorafe.
Amandelen en olijven
Andalusië is ook bekend om z’n amandelbomen. Boomgaarden met amandelen en olijven wisselen elkaar af. Kennelijk zijn dit de weinige bomen die, weliswaar met hulp van flink wat irrigatie, nog wel willen groeien in het woestijnachtige klimaat van Anadalusië. Amandelbomen bloeien in februari/maart en we bezochten het gebied dus precies in de goede tijd. Veel foto’s dus van bloeiende amandelbomen.
Ik heb ook veel gevlogen met een drone om foto’s en video’s vanuit een ander perspectief te maken. Grappig is dat ik van boven af oude, inmiddels verdwenen, boomgaarden kon herkennen in de woestijn. Waarschijnlijk hadden ze vanwege de droogte het loodje gelegd. De bomen zelf waren totaal verdwenen, maar een boomgaard patroon was dan nog herkenbaar in het landschap beneden.
