Een jaar niet gereisd, een jaar niet geleefd. Zo erg is het natuurlijk niet, maar na ruim een jaar Corona huisarrest begint het wel te kriebelen. Uiteindelijk besluiten we om maar weer eens naar Scandinavië te gaan.
Waarom Scandinavië?
Gezien de Corona situatie kunnen we reizen buiten Europa vergeten. Binnen Europa dus, maar welk land? Zuid Europa en Oost Europa vallen af gezien de te verwachten drukte en de nog steeds serieuze Corona problemen. Scandinavië dus met de ouwe vertrouwde T3 kampeerbus. Inmiddels 34 jaar oud, maar “still going strong”…..hopen we dan maar. Reizen met de kampeerbus heeft bovendien als voordeel dat we maximaal flexibel zijn. We kunnen vertrekken wanneer de Corona seinen op groen staan zonder afhankelijk te zijn van reserveringen. Ook niet onbelangrijk, het is redelijk eenvoudig om massa contacten te vermijden.
Start in Zweden
Het plan is om door Zweden naar het noorden te rijden en weer terug te rijden via Noorwegen. Afgezien van de eindeloze wouden, ontelbare meren en de vele watervallen willen we in Zweden tijd besteden aan Berslagen, het oeroude mijnbouw gebied met z’n grote cultuurhistorische nalatenschap. Daarnaast staat het zuid Zweedse berggebied, van Fulufjället to Sylarna op het programma en willen we de Stekenjokk hoogvlakte in het zuiden van Lapland bezoeken. Dan doorsteken naar Mo I Rana en vervolgens langs de kust weer naar het zuiden. Eenmaal daar willen we nog een paar dagen besteden in het gebied rond Trollheimen en Jotunheimen alvorens terug te rijden naar Nederland.
Fotografische mogelijkheden
Scandinavië is natuurlijk vooral interessant vanwege de ruige natuur. Fotografisch gezien is de zomer echter minder ideaal. Landschappen zijn meest saai groen, er zijn veel andere toeristen en de meeste hoogtepunten zijn behoorlijk “dood” gefotografeerd. Maar veel keus is er niet en de uitdaging ligt er dus om in het wat minder geschikte zomer seizoen toch iets te maken dat het kiekjes niveau overstijgt. Daarnaast is het ook de eerste keer dat ik met de drone in Scandinavië kan werken.
Hitte in zuid Zweden
De trip begint heet. Te heet met te strak blauwe luchten. Leuk om te zwemmen, het water in de meren was 25 tot 30 graden Celsius, maar niet erg geschikt om te fotograferen. Snikhete dagen waarop zelfs het vroege ochtendlicht en het late avondlicht weinig kleur had. Maar laten we het positief bekijken. Na alle regen in Nederland is dit weer toch wel erg aangenaam, zeker als je rondtrekt in een kleine camper. Ook is zonnig weer uitermate geschikt voor infrarood fotografie. Mijn Panasonic GX8 die ik had laten ombouwen tot infrarood camera wordt dus veel gebruikt.
Bergslagen
Bergslagen is het historische mijnbouw district ten noorden van de grote meren in zuid Zweden. Vanaf de 14e eeuw tot aan het eind van de vorige eeuw werd hier metaal erts gewonnen en verwerkt. Voornamelijk ijzer- en kopererts, maar in Langban werd bijvoorbeeld ook mangaan erts gedolven. Deze mijnbouw heeft in hoge mate bijgedragen aan de grote welvaart van Zweden in de 16e en 17e eeuw. Op veel plaatsen vind je nog de historische overblijfselen uit deze bloeitijd; fraaie herenhuizen, oude nu verlaten fabrieken en oude mijngangen.
Vooral de mijn van Falun spreekt tot de verbeelding. Het is één van de oudste kopermijnen ter wereld en was eens ook de grootste. Nu rest nog slecht een enorm gat in de grond bij de stad Falun. Het is een toeristische attractie geworden, maar veel meer dan een gat in de grond en wat oude ondergrondse mijngangen is het niet. Er zijn beslist interessantere locaties te vinden als je geïnteresseerd bent in de geschiedenis van Bergslagen. Speciaal om dit culturele erfgoed te fotograferen hebben we een paar dagen rondgetrokken in dit oeroude mijnbouw gebied.
