Fotoreis naar Chili en Argentinië – slot

 

Rode rotsformaties in de Quebrada de las Conchas in het noordwesten van Argentinie-16-4565
Quebrada de las Conchas, Argentinië

De fotoreis door het noorden van Chili en Argentinië is helaas weer voorbij. Na een lange vliegreis zijn we nu weer terug in Nederland.

Hoogtepunten

Acht weken lang reisden we door heel bijzondere landschappen. Ook maakten we kennis met het leven in de hoge Andes. Grote problemen zijn ons gelukkig bespaard gebleven. Een van de hoogtepunten was zonder meer de fraaie Pacifische kust van Chili met z’n vele zeevogels en zeezoogdieren. Ook ons verblijf op de adembenemde Puna in het noordwesten van Argentinië met z’n wijdse en kleurrijke vulkaanlandschappen was een geweldige ervaring. Indrukwekkend waren verder de Quebrada de las Conchas, de Quebrada de las Flechas en Hornocal. Onverwacht positief was het bezoek aan Iruya.

Serranía de Hornocal ook wel bekend als El Cerro de los 14 Colores (de berg met de 14 kleuren) in het noordwesten van Argentinië bij zonsondergang16-3537
Serranía de Hornocal in het noordwesten van Argentinië bij zonsondergang

Minder positieve zaken

Waren er dan geen negatieve zaken? Zeker wel. Het bezoek aan het regenwoud van Calilegua in Argentinië viel zwaar tegen. Het nationale park bracht landschappelijk niet wat ik ervan verwacht had. Daarnaast was het gebied slechts beperkt toegankelijk en was het vergeven van de steekvliegen. Hierdoor liep ik 3 weken lang rond met jeuk aan armen en benen. We beperkten ons bezoek daarom tot slechts één dag.

Uitermate irritant waren de problemen met geld in het noordwesten van Argentinië. Vrijwel nergens kon ik betalen met een credit card. Contant geld pinnen dus, maar ook dat was een probleem. Veel automaten hadden geen geld. Als ze wel geld hadden kon ik vaak maar 1000 pesos  (omgerekend ongeveer 60 euro) opnemen tegen een commissie van 100 pesos. Ik was dan ook (te) veel tijd kwijt met het zoeken naar pinautomaten.

Ook de voortdurende storm ’s middags op de Puna ging na een aantal dagen behoorlijk vervelen. Wind kan best verfrissend zijn, maar de lol gaat er wel af als het openen van het autoportier tegen de wind in steeds weer een hard gevecht is. Helemaal moeizaam wordt het als je benen dan ook nog regelmatig gepijnigd worden door dichtslaande deuren.

Maar goed, afgezien van deze kleine irritaties is het een geweldige fototrip geweest met als tastbaar resultaat zo’n 5000 foto’s en video clips en een tiental timelapses.

Geef een reactie

Close Menu