Het eerste deel van onze fototrip in Zuid Amerika moet ons naar de Chileense kust brengen.

Parque Nacional Pan de Azucar

Vanaf Calama rijden we daarom door de eindeloze Atacama woestijn naar de havenplaats Antofagasta. Vervolgens langs de kust naar het zuiden, door een desolaat en woest landschap waar oceaan overgaat in woestijn. Na enige dagen komen we aan in het Parque Nacional Pan de Azucar, letterlijk te vertalen als het ‘Suikerbrood Nationaal Park’. Deze wat merkwaardige naam kreeg het gebied van een eilandje dat op een suikerbrood zou lijken. De vergelijking lijkt me wat vergezocht maar dat doet niets af aan het feit dat het een fraai natuurgebied is. Het landschap is indrukwekkend; eindeloze zandstranden afgewisseld met grillige en woeste rotsformaties.

Copiapoa cactussen

Ook is het gebied interessant vanwege de vele cactussen, vooral  Copiapoa’s, die hier groeien. Deze cactussen zijn veelal endemisch en komen dus uitsluitend in dit stukje Atacama voor. Water halen ze voornamelijk uit de mist die vaak vanuit de koude zee landinwaarts stroomt. We bleven drie dagen in dit nationale park. Drie dagen met lange wandelingen langs verlaten stranden, bizarre rotsformaties en vlaktes vol met cactussen. We waanden ons alleen op de wereld. Op een enkele zeewier visser na was het gebied totaal verlaten. Zelfs het bezoekerscentrum van het park was gesloten. Kennelijk is augustus nu niet bepaald hoogseizoen in Chili! Prima echter wat ons betreft want in deze verlatenheid was het goed fotograferen.