In juni 2019 maakte ik een korte foto trip naar het Schotse eiland Arran, met het doel het fotograferen van de natuur aldaar.
Waarom naar Arran?
Fotograferen in Schotland stond al heel lang op mijn lijstje met zaken die ik nog eens wilde doen. In het verleden ben ik voor mijn werk weliswaar vaak in Schotland geweest, maar privé was het tot nog toe onontgonnen gebied. Als je veel in Scandinavië en IJsland hebt gefotografeerd moet je toch ook Schotland eens proberen kreeg ik vaak te horen van vrienden en kennissen. Doen dus maar en voor een eerste verkenning wilde ik een korte reis maken van een dag of 10.
Na enig zoekwerk op internet leek het eiland Arran mij een prima bestemming voor zo’n eerste bezoek. Het eiland is overzichtelijk klein. Het wordt ook wel Schotland in het klein genoemd omdat je hier alles aan zou treffen wat Schotland interessant maakt. Ook is het gemakkelijk bereikbaar. Vanaf Schiphol vloog ik in anderhalf uur naar Glasgow. Vervolgens met een huurauto in een uurtje naar Ardrossan vanwaar de veerpont naar Arran vertrekt. Tot slot vond ik het toch ook wel belangrijk dat het niet tot de toeristische topattracties van Schotland, zoals Skye of Glencoe lijkt te behoren.
De kust
Arran is dus een klein eiland en de kust speelt dan ook een belangrijke rol in potentiele fotografische onderwerpen. De kust is niet heel erg spectaculair en woeste rotspartijen waar de zee op beukt, zoals bijvoorbeeld in noord Spanje, zal je er niet vinden. De kust is vrij vlak en fotografisch moet je het hebben van rotspartijen en strandjes met interessante structuren. Vooral de zuidkust bij Kildonan, het oosten bij Corrie en de meer desolate noordwest kust vond ik fotografisch interessant. De kust bij Lamlash wordt op internet ook geprezen, maar vond ik weinig inspirerend.
Het binnenland: bergachtig en bosrijk
Het noorden van Arran is bergachtig. De hoogste berg is de Goatfell die ruim 800 meter boven de zee uittorent. In een uur of 5 heen en terug kan je deze berg eenvoudig beklimmen. Je schijnt vanaf de top een fraai uitzicht te hebben, maar omdat die top meestal in de wolken lag heb ik maar van dit avontuur afgezien. Ik heb me daarentegen gericht op de dalen rondom de Goatfell, zoals Glenn Rosa en Glenn Sannox en deze waren fraai genoeg voor een dag of twee fotograferen.
Arran is redelijk dicht bebost. Al deze bossen zijn productiebossen en oerbossen zal je niet aantreffen. Niet overal even interessant dus, maar tijdens wandelingen ben ik toch wel fotografisch fraaie stukken woud tegengekomen.
Dieren op Arran
Hoewel ik niet naar Arran ben gegaan met de bedoeling om dieren te fotograferen en mijn verwachtingen wat dat betreft niet al te hoog waren, vond ik de dierenwereld toch wat teleurstellend. Op een eiland verwacht je veel zeevogels, maar dat viel tegen. Uiteraard zag ik veel meeuwen en daarnaast wat Aalscholvers, een paar Reigers die in zee stonden te vissen en een enkele Jan van Gent, maar ik vond de aantallen verbazingwekkend klein. Voor vogelfotografie lijkt Arran dus weinig interessant.
Het meest interessant waren de Zeehonden. De zee rondom het eiland barstte van deze beesten. Vooral ’s avonds op rustige plekken bij laagwater kon ik ze observeren en lieten ze zich goed fotograferen. Bij afnemend tij zochten ze een steen die nog net onder water lag. Daar gingen ze dan op liggen en als het tij verder afnam kwamen ze vanzelf op die steen boven de zee te liggen. Op deze manier een grote steen ‘beklimmen’ is voor deze op het land onhandige dieren een slimme manier, die ik nog niet eerder ben tegengekomen.
Wat de landdieren betreft zag ik tijdens wandelingen wat eekhoorns en konijnen. ’s Avonds laat in de schemering kwam ik een paar keer een Edelhert tegen, maar de omstandigheden waren niet geschikt om ze te fotograferen en ik heb verder ook niet echt pogingen gedaan om ze onder meer ideale omstandigheden te fotograferen.
Historie
Arran wordt al bewoond sinds de steentijd, waarschijnlijk vanaf zo’n 7000 jaar voor Christus. Op het eiland zijn dan ook veel overblijfselen uit de oudheid terug te vinden. Het meest bekend zijn waarschijnlijk de ‘Machrie Moor Standing Stones’, een aantal steencirkels uit de bronstijd die 3500 jaar geleden werden opgericht. Fotografisch niet echt een hoogtepunt, maar vanuit historisch perspectief natuurlijk interessant om te bezoeken. Voor de historie geïnteresseerde zijn er meer interessante zaken te zien op het eiland, waaronder een tweetal kastelen, maar omdat ik hier toch vooral was voor het fotograferen van de Schotse natuur heb ik de historie verder maar grotendeels links laten liggen.
Tot slot
En hoe kijk ik terug op deze korte foto trip naar Schotland? Overall met een prima gevoel. Het eiland is minder spectaculair dan bijvoorbeeld Noord Noorwegen of IJsland, maar het gaf me zonder meer voldoende fotografische mogelijkheden. Wat ik heel plezierig vond is dat Arran (nog?) niet overlopen lijkt te worden door toeristen. Ik weet natuurlijk niet wat het hoogseizoen brengt, maar toen ik er was in juni heb ik maar weinig andere toeristen gezien en geen enkele fotograaf. Geen gevecht met hordes toeristen om een plekje….wat een verademing!