Deze Witkopmeeuw (Chroicocephalus novaehollandiae) of Silver gull zoals hij in het Engels heet, is een typische Australische meeuw die ik fotografeerde in West-Australië.
De Witkopmeeuw
De Witkopmeeuw komt voor in de Oceanische gebieden Australië, Nieuw-Caledonië, Nieuw-Zeeland en Tasmanië. In Australië is het de meest voorkomende meeuw. Het natuurlijke voedsel bestaat uit allerlei kleine dieren: wormen, insecten en schelpdieren. Evenals veel andere meeuwen is de Witkopmeeuw echter goed aangepast aan een stedelijke omgeving. Je ziet ze dan ook vaak op plaatsen waar wat te schooien valt, zoals winkelcentra en vuilnisbelten.
Het fotograferen van de Witkopmeeuw
Ik fotografeerde de Witkopmeeuw op een strand aan de westkust van Australië met een 500mm objectief. Door op m’n buik in het zand te gaan liggen kon ik de vogel vanuit een laag standpunt fotograferen. Het strand was heel breed. Het vormde daardoor een rustige achtergrond zonder storende elementen De meeuw steekt dus goed af. De onbewerkte foto is hieronder weergegeven
Standaard bewerking in Lightroom
Na standaard bewerken in Lightroom kreeg ik onderstaand beeld. Het is een nette foto, maar niet bijzonder spectaculair of interessant. In een biologieboek zou de foto niet misstaan maar ik wilde er toch wat meer mee.
Een achtergrond textuur
Ik besloot daarom de wat saaie eenkleurige achtergrond te vervangen door iets anders. Ik koos daarvoor onderstaande close-up van hout die ik ooit in Noorwegen fotografeerde. Standaard fotografeer ik veel van dit soort texturen. Wellicht komen ze ooit van pas als achtergrond in een composiet foto. Inmiddels heb ik dus een database met duizenden van dit soort texturen.
Verdere bewerking in Photoshop
Door het grote contrast tussen vogel en omgeving is het uitsnijden van de Witkopmeeuw een eenvoudig klusje in Photoshop. Geen moeizaam gehannes dus met haren of onduidelijke overgangen. Vervolgens de gekozen achtergrond textuur Gaussiaans vervaagd en in een laag onder de vogel geplaatst. Een stuk van het oorspronkelijke strand rond de poten en de schaduw werd met behulp van maskers teruggebracht. Tot slot werd de onderzijde van de foto donker gemaakt met een zwarte verlopende laag. Onderstaand eindresultaat zal nog steeds geen prijs winnen in een fotowedstrijd. Met wat eenvoudige bewerkingen is echter wat mij betreft wel een interessantere en spannender foto ontstaan.