Aan alles komt een eind en ook onze trip naar de herfstkleuren van de Yukon ondergaat dat droeve lot. Via de Stewart Cassiar Highway rijden we weer naar het zuiden.

De Stewart Cassiar Highway

Deze weg staat ook wel bekend als de Dease Lake Highway en loopt door een buitengewoon woest en afgelegen deel van British Columbia in Canada. Vooral het meest noordelijke stuk vanaf de grens met de Yukon tot aan Dease Lake loopt door vrijwel onbewoond gebied. Wat betreft landschap is de Stewart Cassiar ook één van de fraaiste wegen in British Columbia. Helaas hadden we niet al te veel tijd om van al het fraais te genieten, want de afstanden zijn lang en de tijd begon te dringen. Een eventuele volgende keer dus meer tijd nemen voor dit gebied.

Via Dease Lake, waar we voor de laatste keer het noorderlicht konden bewonderen, reden we naar Stewart. Ik had gehoopt aldaar nog wat zalm vissende beren te kunnen fotograferen, maar we waren te laat in het seizoen. De zalmtrek was grotendeels voorbij en we zagen slechts één Zwarte beer. Hij kwam uit het bos en griste een zalm weg die een Adelaar had gevangen om vervolgens weer pijlsnel in het bos te verdwijnen. Ik had nog net de tijd om z’n achterste te fotograferen. Een kleine deceptie dus, die gelukkig werd verzacht door een bezoek aan de fraaie Salmon Glacier.

Drie dagen regen

Toen we Stewart verlieten regende het en dat zou het drie dagen lang blijven doen. Via Kittiwanga, Smithers en Fort St James rijden we in de stromende regen naar het Jasper National Park in de Rocky Mountains. Pech dus, maar ja…we hadden al bijna 5 weken fraai weer zonder veel neerslag achter de rug. Weinig reden tot klagen dus. Daarnaast bleek het traject tussen Stewart en Jasper ook wat minder interessant, maar wellicht werd mijn beoordelingsvermogen negatief beïnvloed door de gestaag neervallende regen.

Fort St James bezochten we omdat het een oude historische handelspost is van de Hudson’s Bay company, één van de oudste Canadese bedrijven dat bovendien een grote rol heeft gespeeld bij de openlegging van het westen van Canada. Het bedrijf is in Nederland recent bekend geworden van de mislukte poging om het noodlijdende V&D over te nemen. Ik had gehoopt hier in Fort St James wat geschiedenis te kunnen fotograferen, maar dat viel wat tegen. Het museum was sinds half september al gesloten en hoewel we nog wel de oude gebouwen konden bewonderen (en fotograferen), maakte het weer er een wat trieste bedoeling van. Het meest interessant was nog de historische begraafplaats.

Rocky Mountains

Aangekomen in de Rocky Mountains klaarde het weer dan eindelijk op en kregen we weer een periode met fraai weer. Jasper en Banff, de grote nationale parken in de Rocky Mountains, zijn natuurlijk toeristentrekkers van de eerste orde. Echte ‘must do’ bestemmingen waar ik vele malen ben geweest, steeds met tussenpozen van een jaar of acht.

Het landschap is overweldigend, maar helaas moest ik ook constateren dat er op sommige plaatsen zo veel toeristen samendromden dat het voor mij te veel werd. Fotograferen tussen tientallen andere fotografen en toeristen is niet echt mijn ding en ik dacht met weemoed terug aan de rust die er heerste tijdens mijn eerste bezoek in 1971. Maar ook tijdens mijn voorlaatste bezoek in 2005 waren Jasper en Banff nog een stuk rustiger dan de kermis die we nu aantroffen. En we waren nog wel buiten het hoogseizoen! Hoe zou het in het hoogseizoen in juli en augustus geweest zijn? Bijna onvoorstelbaar. Gelukkig concentreerde de kermis zich rond de plaatsen Banff, Jasper en Lake Louise en een aantal toeristische hoogtepunten en konden we nog wat rust vinden in de meer afgelegen gebieden die ik nog kende van vorige bezoeken.  

Toen we aankwamen in de zuidelijke Rocky Mountains was het daar inmiddels ook herfst geworden. Ons plan om de herfst in de Yukon mee te maken en vervolgens met de herfst naar het zuiden te trekken hebben we dus kunnen realiseren. In Jasper en Banff heb ik daarom weer veel herfst kunnen fotograferen. Daarnaast kreeg ik ook nogal wat ‘wildlife’, zoals herten, schapen, bevers en allerlei gevogelte voor de lens. 

Sneeuw in de Rocky Mountains

De laatste paar dagen brachten we door in het Banff National Park. De dag voor we terug zouden rijden naar Calgary om het vliegtuig terug naar Nederland te nemen, sneeuwde het. Een fotografisch buitenkansje waar ik uiteraard dankbaar gebruik van heb gemaakt. Met sneeuw en zeker tijdens de sneeuwbuien, ziet het landschap er ineens weer heel anders uit. In de loop van de dag klaarde het op en werd het ijzig koud. De volgende ochtend was het bij vertrek naar Calgary -10 graad Celsius. De cirkel was rond. Onze reis was begonnen in augustus; korte broeken weer met zomerse temperaturen van 25 graad Celsius en hoger. We hadden de herfst meegemaakt in de Yukon en later in de Rocky Mountains om te eindigen met de vrieskou van de winter. Het was een mooie reis geweest!