Na een fototrip van 6 weken door Alaska zijn we begin oktober teruggereisd naar Nederland. Inmiddels zijn we weer 2 maanden verder en begint ook deze trip weg te zakken in het verleden. Hoog tijd dus voor een terugblik.
Fototrip Alaska: algemene indruk
Ik bezocht Alaska meerdere keren in de 70-er en 80-er jaren van de vorige eeuw. In mijn herinnering was het toen een leeg gebied met een overweldigende natuur. Inmiddels is er wel wat veranderd. De natuur is natuurlijk nog steeds overweldigend, maar helaas is het ook hier op veel plaatsen behoorlijk druk en toeristisch geworden. We waren er in het naseizoen maar toch was bijvoorbeeld Skagway nog steeds een toeristisch gekkenhuis. Gelukkig is Alaska zo groot dat je met enig zoekwerk best gebieden vindt buiten de gebaande toeristische paden waar je nog in alle rust kunt fotograferen. Ook is Alaska behoorlijk duur geworden. Dit heeft natuurlijk direct te maken heeft met die enorme stroom toeristen. We waren dan ook blij dat we onze auto in Canada hadden gehuurd en niet in Alaska: het was pakweg 3 maal goedkoper.
Fototrip Alaska: hoogtepunten
De hoogtepunten van onze trip naar Alaska waren wat mij betreft de Dalton Highway, het gebied rondom Nome en het Wrangell-St Elias National Park. Fraaie landschappen, weinig andere toeristen en de aanwezigheid van veel dieren kenmerkten deze hoogtepunten. Nu zullen deze gebieden en dan met name Wrangell-St Elias in het toeristenseizoen ongetwijfeld meer bezoekers trekken, maar nu in de herfst was het uitgestorven. In het plaatsje McCarthy waren zelfs alle faciliteiten al gesloten toen we er eind september kwamen. Hier rondtrekken en fotograferen zonder gestoord te worden door allerlei ‘selfie’ toeristen maakte onze Alaska trip tot een groot succes.
En de beren dan?
Vrijwel iedereen die naar Alaska gaat wil een beer zien en ik heb nog niets gezegd over dit symbool van Alaska. Veel toeristen zijn bereid om U$ 700 of (veel) meer te betalen voor een georganiseerde trip waarbij je dan een uur of 3 tussen de beren bent. Ik vind dit een belachelijk bedrag, terwijl je dan ook nog als fotograaf afhankelijk bent van degeen die je naar het berengebied brengt. Niet gedaan dus en vertrouwd op eigen onderzoek. En ja hoor; met enig zoek- en vraagwerk vonden we een locatie met veel beren. Een hele dag heb ik daar gratis en voor niets uitstekend kunnen fotograferen. Er waren nog een paar andere fotografen, maar dat was totaal niet storend. Ik zal in de toekomst wel eens een bericht over dit hoogtepunt schrijven.
Ook in Alaska zelf worden er overigens vraagtekens gezet bij de toeristische beren gekte. De trips zijn weinig gereguleerd en veiligheid begint een probleem te worden. Zo werd mij verteld dat in het afgelopen jaar 4 vliegtuigjes met toeristen op weg naar de beren verongelukten, gelukkig zonder dodelijke slachtoffers. Iedere piloot in Alaska wil natuurlijk een graantje meepikken van de toeristen stroom, maar bij onervaren piloten leidt dat al snel tot gevaarlijke situaties.
Fototrip Alaska: minder geslaagd
Ik wil niet over dieptepunten spreken, want echte negatieve ervaringen hebben we gelukkig niet gehad. Toch zijn er wel een paar zaken die tegenvielen. Zo kijk ik met gemengde gevoelens terug op ons bezoek aan Denali. Het landschap is schitterend, maar het gehannes met die parkbussen maakt een bezoek aan Denali voor iedere fotograaf tot een ware uitdaging.
Ook ons bezoek aan het Kenai schiereiland viel wat tegen. Het gebied lijkt veel op Noorwegen en wat mij betreft valt die vergelijking uit in het voordeel van Noorwegen. Ook ontbeert het Kenai schiereiland de verstilde weidsheid die je in veel andere delen van Alaska, bijvoorbeeld Nome, kunt vinden.
Skagway was weer een ander verhaal. We waren totaal niet voorbereid op de toeristische hordes die aldaar uitgebraakt worden door de vele cruise schepen. Andere delen van zuidoost Alaska zullen hier ongetwijfeld ook onder te lijden hebben want dit is echt een gebied voor cruise schepen. Niet bezoeken dus als je rust zoekt!
Tot slot nog een gebruik waar ik me als Nederlander steeds weer over verbaas. Overal waar mensen wonen staan dreigende borden dat je het terrein niet mag betreden. Niets geen artikel 461 zoals in Nederland maar in plaats daarvan de suggestie dat je direct wordt neergeknald. Macaber en belachelijk overdreven lijkt me….zo veel mensen met kwade bedoelingen lopen er volgens mij toch echt niet rond in Alaska.
Kort samengevat: het was een prima trip naar Alaska met hier en daar wat kanttekeningen.
Door op de foto’s te klikken krijgt u een grotere versie te zien.