Op onze tocht noordwaarts naar de Yukon bleven we een paar dagen hangen in het Elk Island National Park.

Een reservaat bij Edmonton

Het Elk Island National Park is een vrij klein natuurreservaat op zo’n 50 kilometer afstand van de grote stad Edmonton. Nadeel is dus dat het vrij druk kan zijn, maar het park lag voor ons perfect op weg naar het noorden. Bovendien leek het ons het een goede locatie te zijn om wat Amerikaans grootwild te zien en eventueel te fotograferen.

Geen Elk gezien, maar wel veel Bizons

Het park werd ooit opgericht om de Elk, het Amerikaanse equivalent van ons Edelhert, te beschermen en er moet een groot aantal van dit soort grote herten rondlopen. We hebben dus geen Elk gezien en ook met het andere grootwild was het maar mager gesteld. Bij het plannen van onze trip had ik visioenen van machtige Elk stieren met kolossale geweien en Elanden foeragerend in kleine meertjes. In plaats daarvan een eindeloze stoet Eekhoorns, toch niet echt een reden om dit park te bezoeken. Het enige grootwild dat ik voor de lens kreeg was de Bizon. Gedurende ons verblijf in Elk Island kwamen we verschillende kuddes van dit imponerende familie lid van onze koe tegen en kon ik ze uitgebreid fotograferen.

Twee ondersoorten

Er worden twee ondersoorten van de Bizon beschreven: de Plains bison en de Wood bison. In het Elk Island National Park komen beide ondersoorten naast elkaar voor. De Wood bison is duidelijk groter dan de Plains bison. Een Wood bison stier kan 900 kilogram zwaar worden en is daarmee het grootste landzoogdier van Amerika.  

Het trieste verhaal van de Amerikaanse Bizon is bekend. In het begin van de 19^e eeuw zwierven er naar schatting zo’n 50 tot 60 miljoen bizons over het noord Amerikaanse continent. Toen begon de grote slachtpartij. Onder andere om de opstandige prairie indianen te onderwerpen werd hun bron van bestaan, de Bizon, systematisch afgeslacht. Daarnaast was de Bizon een geduchte en dus hoogst ongewenste voedsel concurrent voor het vee van de blanke boeren. In 1998 waren er minder dan 1000 bizons over. Door strenge beschermingsmaatregelen kon de Bizon nog net van de ondergang worden gered. Ook het Elk Island Nationaal Park speelt een rol in de huidige bescherming van de Amerikaanse Bizon door middel van het uitzetten van hier geboren Bizons in andere reservaten.

Het fotograferen

Het fotograferen van de Bizons bleek lastig. Niet zo zeer omdat ze schuw zijn, integendeel, ze trekken zich maar weinig aan van mensen in hun omgeving. Het grootste probleem is hun donkere kleur, terwijl het licht, zelfs rond zonsopkomst en ondergang, behoorlijk hard is. Grote contrasten dus die zich maar lastig laten overbruggen. Tijdens het fotograferen  moest ik hiermee voortdurend rekening houden. Hard werken dus om er voor te zorgen dat schaduwen niet op verkeerde plaatsen zouden vallen!

Omdat de Bizons hier niet erg schuw zijn, is het relatief eenvoudig om hun natuurlijke gedrag te observeren en te fotograferen. Een inspirerende uitdaging voor een natuurfotograaf waaraan ik ben dan ook vele uren heb besteed.

De gefotografeerde Bizons zijn Wood Bisons. Door op de foto’s te klikken krijgt u een grotere foto te zien.