Tijdens één van onze recente reizen naar zuid Amerika bezochten we Salar de Huasco, een zoutvlakte op de hoogvlakte van de Altiplano in het noorden van Chili.
Een zoutvlakte als badkuip
Salar de Huasco is één van de vele zoutvlaktes (of Salars zoals ze in zuid Amerika worden genoemd) in de Atacama woestijn. De Salar de Huasco is een soort badkuip waarvan het laagste punt op een hoogte van zo’n 4000 meter ligt terwijl de bergen rondom tot boven de 5000 meter reiken. Met een oppervlakte van ca. 1500 km2 is het één van de kleinere zoutvlaktes in dit gebied. Zo is bijvoorbeeld het oppervlak van de nabijgelegen Salar de Uyuni in Bolivia een keer of 8 groter.
Een bijzonder ecosysteem
De grote hoogte en de droogte maken van Salar de Huasco een karig begroeid gebied. Slechts hier en daar groeien wat grassen en andere zoutminnende planten. Op de zoutvlakte ligt een groot aantal meertjes en moerasjes waar verschillende soorten Flamingo’s voedsel zoeken. Verder heb ik veel Vicuna’s en Viscacha’s gezien. Rondom de zoutvlakte liggen uitgestrekte velden van lava en vulkanische as. Om de biologische en culturele diversiteit van dit hooggelegen ‘wetland’ te beschermen werd Salar de Huasco een Ramsar site in 1996 en een nationaal park in 2010.
Fotografische mogelijkheden
Salar de Huasco is een desolaat gebied met een hard klimaat, waar de temperatuur ’s nachts tot (ver) onder het vriespunt kan dalen. Hiermee moet je dus rekening houden als je het gebied bezoekt. Wij konden een aantal nachten overnachten in een hut van het nationale park die beheerd wordt door een Aymara indianen familie. Beslist geen drie sterren hotel maar het was toch een stuk comfortabeler dan in een tent. Een goede 4WD is ook noodzakelijk want je kan er uitsluitend met eigen vervoer komen.
Voor fotografen die houden van vulkanische oer landschappen is Salar de Huasco zeer de moeite waard. Het gebied trekt weinig toeristen en je hebt het nationale park meestal voor jezelf. Behalve de beheerder van de hut kwamen we niemand tegen in de drie dagen dat we er waren en dat was een hele verademing na de toeristische kermis van San Pedro. Rustig en ongestoord fotograferen dus. Onderwerpen? De weidse landschappen met zoutmeren en eindeloze lava velden. Daarnaast laten de Vicuna’s zich eenvoudig fotograferen. We zagen ook veel Flamingo’s, maar ze waren vrij schuw. Er zijn locaties in Chili waar je ze beslist beter kunt fotograferen.
Tot slot nog het volgende. Zoals overal op de Altiplano is de hemel buitengewoon helder waardoor de nachten ook heel bijzonder zijn. Ik heb dus vele uren doorgebracht in het donker om de Melkweg te fotograferen.
Als u meer wilt zien van de spectaculaire Atacama woestijn en de Altiplano dan nodig ik u uit om één van mijn Mondiavisueel presentaties over dit gebied te bezoeken. Meer foto’s van het noorden van Chili vindt u hier.