Op 4 september rijden we naar Watson Lake. Daarmee zijn we aangekomen in de Yukon, de meest noord westelijke provincie van Canada.
Watson Lake
Watson Lake heeft één bezienswaardigheid en dat is het ‘signpostforest’, een verzameling van duizenden richtingaanwijzers. De borden werden bijeengebracht door toeristen in navolging van een Alcan wegwerker, die hier eens in 1942 uit heimwee een bord naar zijn thuis in de USA plaatste. Niet meer dan een aardigheidje waar we een uurtje rondkeken.
Verder is het een weinig tot de verbeelding sprekend gehucht, maar met Watson Lake hebben we in ieder geval een belangrijk doel van onze reis bereikt. Hier in de Yukon willen we de herfst meemaken en fotograferen. Van een eerdere trip in 2000 naar de Yukon wist ik dat de herfst hier heel speciaal is. Zoals gebruikelijk in noordelijke landen staat het landschap dan als het ware in brand. Ik had dit alles dus al eens gefotografeerd, maar met een analoge film camera op dia’s. De dia’s vormen nog steeds een leuk archief met mooie herinneringen maar ze kunnen de concurrentie met digitale foto’s natuurlijk niet meer aan. De herfst in de Yukon moet dus nu overgedaan worden met digitale apparatuur.
Te vroeg voor de herfstkleuren?
Op weg naar de Yukon zagen we vooral in de Northern Rocky Mountains hier en daar al wat gele herfstkleuren opkomen. Dat zag er dus goed uit. Eenmaal aangekomen in Watson Lake maakte de wereld echter een weinig herfstige indruk. Groene loofbomen en stralend zonnig weer met een temperatuur van zo’n 25 graden Celsius; het deed meer aan de zomer dan aan de herfst denken. Zouden we dan toch te vroeg zijn? En ik had thuis nog wel zo veel moeite gedaan om uit te zoeken de beste tijd is voor de herfstkleuren.
Herfstkleuren in overvloed
De volgende dag rijden we verder naar het noorden en tot mijn grote tevredenheid zien we het landschap razendsnel veranderen van een zomers landschap in een echt herfst landschap met de meest fantastische kleuren. Dit is waar we voor gekomen zijn en wat ik kende van eerdere trips naar de Yukon en Alaska. We reden rond in een fotografisch wonderland. Ik moest dus de neiging onderdrukken om iedere gele boom en ieder kleurrijk moeras te fotograferen. De beelden bij dit bericht geven een indruk van al het fraais dat ik wel fotografeerde in de Yukon. Grotere foto’s krijgt u te zien door op de foto’s te klikken.
