Eind van de winter 2023/2024 staan de Azoren op het programma en bezoeken we de eilanden Sao Miguel en Flores.
De Azoren
De Azoren bestaan uit negen bewoonde en een aantal onbewoonde eilandjes in de noordelijke Atlantische oceaan ter hoogte van Lissabon. Vermoedelijk waren Vikingen uit Scandinavië in de 8e eeuw de eerste bewoners, maar ze verdwenen weer zonder veel sporen achter te laten. In de 15e eeuw werden de Azoren herontdekt door Portugese zeevaarders en vanaf dat moment zijn ze dan ook onderdeel van Portugal.
Azoren; geen bestemming voor zonaanbidders
Vanwege de ligging in de oceaan hebben de Azoren een koel en vochtig klimaat. Erg koud wordt het er zelden, maar hittegolven zijn er ook bijna niet. Het regent regelmatig en de eilanden kennen dan ook een overvloedige plantengroei. Groen is dus de overheersende kleur. Het weer was buitengewoon afwisselend tijdens ons bezoek; regen, storm, mist afgewisseld met zonnige en warme periodes. Zeker geen bestemming voor zonaanbidders en strandliggers, maar fotografisch gezien waren die wisselende omstandigheden perfect. Een beetje zoals IJsland, maar dan een stuk warmer. Ook is het prettig dat het wisselvallige klimaat er voor zorgt dat de eilanden niet echt overlopen worden door toeristen.
Vulkanisme
Alle eilanden van de Azoren zijn ontstaan door onderzees vulkanisme. Je treft dan ook overal de sporen van dit vulkanisme aan. Oude vulkaankegels, kratermeren, hete bronnen en oude lavastromen…..heel normaal op de Azoren. Het maakt dat er veel te ontdekken is en het maakt de eilanden heel bijzonder. Ook in dat opzicht zijn er dus grote overeenkomsten met IJsland.
Eiland hoppen
Als je de Azoren bezoekt kan je natuurlijk van eiland naar eiland trekken. Wij besloten het echter rustig aan te doen. We bezochten daarom uitsluitend het grootste eiland Sao Miguel en het piepkleine eilandje Flores. Op beide eilanden verbleven we een week.
Sao Miguel
We vlogen van Schiphol naar Ponta Delgada op het eiland Sao Miguel, ongeveer 4 uur vliegen met overstap in Lissabon. Sao Miguel is het grootste eiland van de Azoren en ongeveer half zo groot als de provincie Utrecht. Het is langgerekt in oost-west richting. Voor natuurliefhebbers zijn het uiterste westen en het oosten van het eiland het meest interessant. Hier wonen wat minder mensen dan in het midden van het eiland en de natuur is woester. De centrale rug van het eiland bestaat voor een groot deel uit bergen tot een hoogte van 1100 meter. Hoog genoeg om een sterke invloed op het klimaat te hebben. Tijdens ons bezoek lagen de toppen van de bergen vaak in de wolken. Ook regende het veel op de berghellingen terwijl aan de kust de zon scheen.
Hemelsbreed is de afstand van oost naar west een kleine 50 kilometer. Niet al te ver zou je zeggen en je kan in een dag of twee alle hoogtepunten wel zien. In de praktijk viel dat best tegen. De wegen zijn vaak smal en kronkelig en even snel van oost naar west rijden is er niet bij. We waren dan ook blij dat we een paar dagen in het oosten en een paar dagen in het westen van het eiland logeerden. We konden het dus rustig aan doen met kijken en wandelen, zonder als een idioot van hoogtepunt naar hoogtepunt te rennen.
