Het historische stadje Mertola was onze volgende en laatste  4-daagse stop op onze trip door zuid Portugal alvorens terug te keren naar Faro.

Mertola; stad met een rijke historie

De oude vestingstad Mertola is schitterend gelegen op een schiereiland tussen de rivieren Guadiana en Oeiras. Vanaf de Atlantische oceaan is de Guadiana rivier tot hier bevaarbaar en in de omgeving werden van oudsher delfstoffen als goud, zilver en koper gewonnen. Om die redenen was Mertola al in de oudheid een belangrijk centrum. In de klassieke oudheid was de stad achtereenvolgens in handen van de Phoeniciërs, de Carthagers en de Romeinen. De Moren veroverden het in 711 en ze behielden de macht gedurende meer dan 400 jaar. In deze periode was Mertola een belangrijke stad in het islamitische Al-Andalus, het Arabische Hispania.

De islamitische periode eindigde in 1238 toen de Christenen de stad veroverden in het kader van de Reconquista. Als blijk van dank voor hun bijdrage aan de strijd tegen de Moren werd de stad gedoneerd aan de orde van de ridders van Santiago. Zij bouwden het imposante kasteel op het hoogste punt van de stad. Na de Reconquista verloor Mertola langzamerhand zijn belang en de stad sliep in. Een kleine opleving vond plaats in de 20^ste eeuw toen in de nabijheid de Sao Domigos kopermijn geopend werd.

Fotografisch is Mertola natuurlijk vooral interessant vanwege de vele historische gebouwen. De stad is niet erg groot en je loopt er in minder dan een halve dag doorheen. Er is echter genoeg te fotograferen om een meerdaags bezoek zinvol te maken.

De kerk van Mertola

Van bijzonder oudheidkundig belang is de kerk van Mertola. Oorspronkelijk waren het de moren die hier in de tweede helft van de twaalfde eeuw een moskee bouwden. Nadat de moren verdreven waren uit zuid Europa werd de moskee omgebouwd tot kerk. De originele architectuur bleef echter grotendeels bewaard en daarmee is deze kerk het belangrijkste erfstuk uit de islamitische periode in Portugal.

Het natuurreservaat Parque Natural do Vale do Guadiana

Mertola ligt middenin het natuurreservaat van de Guadiana vallei. Het reservaat bestaat grotendeels uit oude cultuurlandschappen. Het landschap is niet heel spectaculair, maar voor liefhebbers van rustige cultuurlandschappen best aantrekkelijk. Het reservaat moet ook de zeldzame Iberische Lynx beschermen, maar die zijn we niet tegengekomen. Wel zagen we regelmatig herten en weer heel veel Ooievaars.

De kopermijn Sao Domingos

Sao Domingos is een verlaten dagbouw kopermijn in de buurt van Mertola.  De mijn is onderdeel van de Iberische Pyriet gordel waartoe ook de bekende historische mijnen in het Rio Tinto gebied behoren. De Iberische Pyriet gordel is één van de oudste mijnbouwgebieden ter wereld. De Phoeniciërs en de Romeinen zochten hier al naar goud en zilver. In Sao Domingos kwam de mijnbouw echter pas goed op gang in de 19^e en 20^e eeuw met de winning van kopererts. De mijn, die naast koper en zwavelzuur ook nogal wat chemisch afval produceerde, sloot in 1966 toen duidelijk werd dat de eigenaren in de toekomst de rotzooi zouden moeten opruimen.

De mijn zelf is fotografisch niet bijster interessant. Een groot gat in de grond, gevuld met water, meer is het feitelijk niet. Veel interessanter zijn de vervallen mijn- en fabrieksgebouwen waar eens het kopererts werd opgewerkt. Vooral liefhebbers van urbex fotografie zullen hier aan hun trekken komen. Groot voordeel van deze locatie; geen verboden….je kan er gewoon naar binnen lopen en dat is op veel urbex locaties in Europa wel anders.