Tijdens één van mijn reizen naar China bezocht ik Huangshan, een bergketen in de provincie Anhui in het oosten van China.

Huangshan; de Gele Bergen

Hangshan betekent letterlijk ‘Gele Bergen’ en is voor Chinezen vanwege de schitterende natuur een klassieke bedevaartbestemming die ze eens in hun leven gezien moeten hebben. De bergen zijn al eeuwenlang een inspiratiebron voor kunstenaars en iedereen kent wel die typische oud Chinese prenten met vreemd gevormde bergpieken en bomen, die in Huangshan werden getekend.

Het gebied bestaat uit 72 bergpieken van graniet die zo’n 200 dagen per jaar in mist gehuld zijn. De toppen zijn een kleine 2000 meter hoog. Helaas is het ook één van China’s meest populaire toeristische bestemmingen en dat betekent dat je dus nooit alleen bent.

Mijn ervaringen in de Gele Bergen

Door de beschrijvingen hierboven waren mijn verwachtingen natuurlijk hooggespannen, maar ik kan meteen zeggen dat ik met gemengde gevoelens terugkijk op mijn bezoek. De natuur is inderdaad geweldig en de bergen zijn fotografisch fraai. Het gebied is echter ook een toeristisch gekkenhuis op een niveau dat ik nog nooit in mijn leven ben tegengekomen. Met een paar honderd luidruchtige Chinezen een zonsopkomst fotograferen of uren in de rij staan op een wandelpad over een bergpas zijn toch niet echt mijn favoriete bezigheden, hoe fraai het landschap ook is.

Traplopen in Huangshan

Ik bezocht het gebied in oktober toen het herfst was en ik verbleef er 3 dagen. We logeerden in één van de hoger gelegen hotels in de bergketen. Je kan naar boven lopen over één van de vele goed aangelegde en onderhouden paden, maar om zo veel mogelijk tijd in de bergen te hebben besloten we om met de kabelbaan naar boven te gaan en vanuit het hotel lange wandelingen te maken. De afdaling hebben we wel lopend gedaan want de kabelbaan terug bleek zo druk dat de geschatte wachttijd meer dan drie uur zou bedragen. Dat betekende dus 1000 meter naar beneden over een stenen trap, terwijl we al een hele dag hadden gewandeld; ik heb er nu nog spierpijn van!

Fotografische mogelijkheden

We hadden drie dagen stralend weer hetgeen de fotografische mogelijkheden wel wat beperkte. In de loop van de dag werd het licht daardoor hard en lelijk en weinig geschikt voor landschapsfotografie. Wat betreft fotografie moest ik het daarom hebben van de uren rond zonsopkomst en zonsondergang. Ook is de mist, die hier vaak in flarden tussen de bergen hangt, een belangrijke reden voor fotografen om hier naar toe te gaan. Die mist geeft het landschap een heel speciaal mysterieus karakter. Helaas ontbrak die mist dus en ik moest het doen met wat heiig weer rond zonsopkomst. Deze heiige omstandigheden leverden wel een aantal foto’s met fraaie jakobsladders op.

Zoals op de foto’s is te zien zijn de onderwerpen vooral de grillige en steile graniet pieken en de vreemd gevormde Huangshan-dennen, die zich zelfs op vrijwel verticale rotswanden staande weten te houden.

Men zegt dat als je eenmaal de toppen van Huangshan hebt gezien je nooit meer een andere berg wil beklimmen. De bergen zijn inderdaad spectaculair, maar vanwege de enorme toeristische gekte op Huangshan zijn er toch echt bergen waar ik liever naar toe ga.

Door op de foto’s te klikken krijg u een grotere foto te zien. Meer landschapsfoto’s uit China vindt u hier